My native language is Afrikaans. One of the youngest and most modern languages in the world! On May 8, 2025, Afrikaans will celebrate its 100th year of being an officially recognised language in South Africa. But its history dates back to 1671 when the Dutch recorded that the language spoken in their Cape Colony no longer resembled the language they spoke at home.

When I started this blog, I translated many of my articles into English. But some are bound to the idiom used in Afrikaans, and without this idiomatic context, the reader cannot understand what I mean. For instance, I cannot translate "En ekke vir jou" into English. The direct translation would be: "And I for you", which makes no sense. (The protagonist actually meant: "And I love you too!")

Dutch readers, however, should be able to follow most of the text. If you did, share it with your friends on Facebook or contact me. It is always lovely to get some feedback.

Opstaantyd

© J. Francois Barnard – Februarie 2014

Die jaar 1904 het die Afrikaner vuisvoos en platgeslaan bevind. Maar die geskiedenis leer ons dat hy weer vining opgestaan het. Alhoewel die vredesverdrag op papier geteken was, het die vrede in die kop egter nie so gou gekom nie. ‘n Paar staaltjies uit my eie familiegeskiedenis skilder vir ons prentjies uit daardie tyd.

Die Horns van Morgenzon

Oupa Kootjie en die Nutsman

© J. Francois Barnard – Junie 2013

Hier in die vroeë 1970's het ek en my broer by ons Oupa Kootjie Greyling op Standerton gaan kuier. Hy en Ouma het in Stanfieldhill se houthuise gebly. Stanfieldhill is tussen die tronk en die dorp op die Delmaspad.

Oupa Kootjie ry Durban toe

© J. Francois Barnard – April 2014

Dit moes so in 1976 gewees het toe Ma besluit het dat ons vir haar broer Michiel en gesin in Durban sou gaan kuier het. Durban is altyd 'n gawe gedagte vir 'n klein Transvalertjie, maar die trauma om saam met Oupa Kootjie en Ouma Sarie in 'n Volksie te ry, het jare daarna nog by my gespook.

Oupa Kootjie, die Glasoog en die Minirok

© J. Francois Barnard – Junie 2013

Dit was 'n hele gedoente gewees – net om 'n nuwe oog te kry.

Oupa Kootjie het sy een oog al jare gelede verloor terwyl hy 'n perd se hoef beslaan het op die plaas. 'n Splinter het in sy oog beland en die dokter moes dit verwyder.

Slim Ma, Slim Hond

© J. Francois Barnard – Maart 2016

Die begrafnis was al verby, en ons het tee gedrink na die tyd, toe ‘n vriendin van die oorledene my dié storie oor haar vertel. Kapokkie Elliot se kinders was nog kleuters op hulle hoewe in Broederstroom, toe daar ‘n groot behoefte aan ‘n hond ontstaan het. ‘n Griek het ‘n kafee daar naby gehad, en sy teefhond het sopas kleintjies gehad. En ja, hulle kan enetjie kry.